Yerin adı: İstasyon Caddesi’nin Hacı Yörükzade Sokak ile kesiştiği güney köşede yer almaktadır.
Yapım Tarihi: : S. Gönçer, Alaca Çeşme ile beraber bir mescid inşa edilmiş olacağını belirterek bu yapıyı işaret eder. Günümüzde bulunmayan çeşme, okunmuş kitabesine göre H677 /M1278 tarihliydi. Yapı, Kanunî Sultan Süleyman devrinde genişletilmiştir.
Kitabe: Minare girişi üzerindeki Kanuni Sultan Süleyman dönemine ait, dikdörtgen mermer kitabe panosunda sülüs hat ile
“Süleyman Şahr’âdil-i Nesl-i Osman yedinde oldı ma’mur cümle büldan
Bu mescidken olup hayr ile cami dualar kılınuz bir ehl-i iman
Dokuzyüzaltmış hicreti içinde olundu ibtida-i semer-i müste’an yazılıdır.
Camii girişi üzerinde yer alan Latin harfli kitabede de “ Kanuni Sultan Süleyman’ın emriyle mescid iken camiye çevrilmiştir. Hicri Sene: 960 Şaban” ifadeleri yer almaktadır.
Vakfiye: Vakfiye bilgisi bulunamamıştır.
Kurucu: Çeşme ile ilişkilendirildiğinde, Selçuklu inşasında mescid bânisinin de Sahib Ata Fahreddin Ali’nin kölelerinden ve beylerinden Bayram İbni Abdullah olabileceği düşünülmektedir.
Sanatçi: Bilinmemektedir.
Onarım Durumu: Kanunî Sultan Süleyman devrinde camiye dönüştürülen yapının iç süslemelerinin 19. yüzyılda yenilendiği, zaman içerisinde sıva ve badana işlemleri gördüğü, 2001-2010 yıllarında da kapsamlı bir onarımdan geçirildiği belirtilmiştir
Plan: Yapının bugünkü durumu Selçuklu döneminin orijinal plan şemasını vermemektedir. Kanuni Sultan Süleyman döneminde genişletilerek camiye dönüştürülmüştür. Kareye yakın ölçülerde enine dikdörtgen planlıdır. Harim, kemerlerle birbirine bağlanan dokuz ahşap sütunla derinlemesine dört sahna ayrılmıştır. Bu sahınlardan ortadaki kuzey ve güney yönündeki duvarlara paralel şekilde enine bir başka sahınla kesilmiştir. Yapının doğu ve güney yönünde olmak üzere iki girişi bulunmaktadır. Üst örtüsü kırma çatıdır.
Üçboyutlu Özellik: : S. Gönçer, Selçuklu devrinin mescid yapısından bir mermer kemerle beraber nakışlı bir ahşap kapı kaldığını aktarmıştır. Bu kapı bugün minare kapısı olarak kullanılmaktadır. Caminin beden duvarı kalınlıkları farklıdır. Kıble yönündeki duvar daha kalındır. Kuzey ve güney cephelerinde üçer, doğu cephesinde yedi adet dikdörtgen çerçeveli pencere açıklığı yer almaktadır. Caminin kuzeydoğu köşesinde minare yer almaktadır. Kare kaide üzerinde üçgenlerle geçilmiş çokgen gövdeli minare uzanmaktadır.
Malzeme: Caminin beden duvarlarında, minare kaidesinde, düzgün kesme taş, minarenin gövde kısmında tuğla malzeme kullanılmıştır. Sütunlar, tavan, mahfil, mihrap, minber, müezzin mahfili ahşap malzemedendir.
Süsleme: Kaynaklarda mescitten kalan ahşap kapının oyma nakışlı, Selçuklu devri ahşap kapılara güzel bir örnek olduğu belirtilmektedir.
Tarihlendirme: : S. Gönçer, mescidi çeşme ile ilişkilendirmiştir. Yapının ilk inşa durumu için bu bilgi göz önünde tutulmuştur.
Değerlendirme: : Yapı, ahşap sütunlu cami geleneği içerisinde güzel bir örnektir.
Kaynakça: ANONİM; Afyonkarahisar Kültür Envanteri 2013, Afyonkarahisar 2013.
PARSANA, Hülya; “Bolvadin’deki Türk Devri Yapıları”, (Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya 1991.
GÖNÇER, Süleyman; Afyon İli Tarihi, C.1, İzmir 1971.